podkarpackie
Boguchwała, kościół św. Stanisława
Marek SztorcLokalizacja: Boguchwała, Grunwaldzka 2, powiat Rzeszów (49.983271, 21.944681)
Budowa: 1725-29
Architekt: Giovanni Spazzio?
Styl: późny barok
HISTORIA. W XVIII w. Boguchwała (do 1728 r. Pietraszówka) należała do Teodora Konstantego Lubomirskiego, wojewody krakowskiego, który w latach 1725-29 wzniósł tutaj zespół pałacowy. W tym samym czasie w bezpośrednim sąsiedztwie pałacu zbudowany został późnobarokowy kościół o interesującej architekturze. Jego projektantem był architekt, wywodzący się z Czech bądź Austrii, może Giovanni Spazzio.
ARCHITEKTURA. Późnobarokowy kościół składa się z prostokątnej nawy o ściętych narożach, poprzedzonej od zachodu przedsionkiem oraz półkolistego prezbiterium o formie apsydy z przybudówkami zakrystyjnymi po bokach. Ponadto do prezbiterium od wschodu dostawiona jest wieża, takie umiejscowienie wieży nie jest często spotykane w kościołach okresu baroku i świadczy o oryginalności świątyni w Boguchwale. Elewacje zewnętrzne kościoła posiadają podziały pilastrowo-ramowe i obwiedzione są gzymsami, oddzielającymi kondygnacje. Fasada zachodnia zwieńczona jest szczytem z trójkątnym naczółkiem, ujętym spływami wolutowymi. Wieża kwadratowa, trójkondygnacjowa, nakryta jest hełmem barokowym z latarnią. Prezbiterium i nawę nakrywają spłaszczone dachy dwuspadowe. Nad wejściem do kościoła umieszczony jest kartusz z herbem Śreniawa Lubomirskich.
WYPOSAŻENIE WNĘTRZA. Wewnątrz znajduje się późnobarokowy ołtarz główny z obrazem Chrystusa Ukrzyżowanego z 1. poł. XVIII w. Także późnobarokowe są dwa ołtarze boczne i ambona z 2. poł. XVIII w.
LITERATURA
Kłos S., Rzeszów. Przewodnik, Rzeszów 1993
Sztuka polska, t. 5, Późny barok, rokoko, klasycyzm, oprac. zb., Arkady 2015
Strona internetowa: http://www.boguchwala.rzeszow.opoka.org.pl/
Żabicki J., Leksykon zabytków architektury Małopolskie i Podkarpacia, wyd. Arkady 2013
