Kowno, kościół Wniebowzięcia NMP

Lokalizacja:  Kowno, Aleksoto g. 3 (54.894991, 23.886628)
Budowa: około 1400
Styl: późny gotyk

HISTORIA. Kościół został zbudowany około 1400 r., być może z fundacji Witolda, wielkiego księcia litewskiego, jako wotum za uratowanie życia po bitwie pod Worsklą. Książe Witold opiekę nad świątynią miał przekazać franciszkanom. Pierwsza wzmianka o kościele pojawia się w 1439 r. W XV w. dobudowana została wysoka wieża. W 1655 r. kościół został zdewastowany przez wojska rosyjskie. W 1812 r. został podpalony przez wojska napoleońskie.  W latach 1850-53 kościół został przekształcony na cerkiew. W latach 1871-82 kościół odrestaurowano i podwyższono wieżę.

ARCHITEKTURA. Późnogotycki kościół wzniesiony z cegły, złożony z trójnawowego, trójprzęsłowego korpusu halowego i dwuprzęsłowego prezbiterium zamkniętego trójbocznie. Nawę od frontu poprzedza wysoka wieża a do korpusu od południa dostawiona jest kaplica. Ściany prezbiterium opięte są wydatnymi przyporami, między którymi znajdują się okna ostrołukowe. Ściany korpusu i kaplicy przebite są dużymi oknami ostrołukowymi i pokryte ostrołukowymi blendami. Południowa elewacja kaplicy zwieńczona jest trójkątnym schodkowym szczytem. Korpus, kaplica i prezbiterium nakryte są osobnymi dachami dwuspadowymi. Dachy korpusu i prezbiterium oddziela ceglany szczyt nad nawą. Wieża ośmioboczna, podzielona na sześć kondygnacji i nakryta smukłym ostrosłupowym hełmem. Wewnątrz prezbiterium nakrywa gotyckie sklepienie gwiaździste, w korpusie sklepienia krzyżowe, wsparte na ośmiobocznych filarach.

WYPOSAŻENIE WNĘTRZA jest przeważnie współczesne i nie przedstawia większej wartości artystycznej.

LITERATURA

Osip-Pokrywka Mirosław i Magdalena, Leksykon zabytków kresów północnowschodnich, wyd. Arkady, Warszawa 2015
Strona internetowa: http://vienuolynai.mch.mii.lt/V8-46/Kaunprancisk.htm

Kowno, kościół Wniebowzięcia NMP