małopolskie
Minoga, kościół Narodzenia NMP
Marek SztorcLokalizacja: Minoga, powiat Kraków (50.241750, 19.898975)
Budowa: 1736
Styl: późny barok
HISTORIA. Kościół w Minodze został zbudowany w 1736 r. z fundacji Antoniego Felicjana Szembeka, podkomorzego krakowskiego. W 1893 r. od północy dostawiono kaplicę. W 1918 r. w kościele wybuchł pożar, który zniszczył oryginalne wyposażenie wnętrza.
ARCHITEKTURA. Kościół w Minodze należy do najciekawszych późnobarokowych realizacji sakralnych na prowincji dzisiejszego województwa małopolskiego. Złożony jest z prostokątnej nawy, z niewyodrębnionym prezbiterium, zamkniętym półkoliście. Od północy do nawy przylega kaplica, która pełni funkcję nawy bocznej. Elewacje boczne kościoła posiadają podziały ramowe. Monumentalna fasada frontowa rozczłonkowana jest pilastrami, w części środkowej wklęsła z falistym szczytem zwieńczonym trzema wazonami. Po bokach fasadę ujmują dwie kwadratowe wieże, występujące ku przodowi i nakryte hełmami z latarniami. Nad nawą i prezbiterium wznosi się dach dwuspadowy z wieżyczką na sygnaturkę. Kaplicę północną nakrywa dach jednospadowy. Wewnątrz ściany rozczłonkowane są zdwojonymi pilastrami i półkolistymi wnękami.
WYPOSAŻENIE WNĘTRZA. Nie zachowało się późnobarokowe wyposażenie. Najstarszym zabytkiem w kościele jest wczesnobarokowy ołtarz z XVII w. umieszczony w kaplicy, przeniesiony z kościoła w Zadrożu.
Rzut poziomy za: Leksykon zabytków architektury Małopolski, Warszawa 2013
LITERATURA
Chrzanowski T., Kornecki M., Sztuka Ziemi Krakowskiej, Kraków 1982
Katalog Zabytków Sztuki w Polsce, T. I, Województwo krakowskie, z. 12, Powiat olkuski, Warszawa 1953
Krasnowolski B., Leksykon zabytków architektury Małopolski, Warszawa 201
