Niemcy

Ingolstadt, kościół Matki Bożej Zwycięskiej
Ingolstadt, kirche Maria de Victoria (Asamkirche)

Lokalizacja:  Ingolstadt, Neubaustrasse 11/2  (48.766107, 11.420353)
Budowa: 1732-1736
Architekt: Egid Quiryn Asam?
Styl: późny barok

HISTORIA. Kościół został zbudowany w latach 1732-1736 jako sala modlitw i posiedzeń dla Akademickiej Kongregacji Maryjnej skupiającej studentów uniwersytetu w Ingolstadt. Przypuszczalnie autorem projektu był Egid Quiryn Asam a pracami budowlanymi kierował miejscowy mistrz budowlany Michael Anton Prunthaler. Po przeniesieniu siedziby uniwersytetu do Landshut, budynek został przekazany miastu i nadal był wykorzystywany jako sala modlitw. W 1807 r. budynek został podniesiony do rangi kościoła. W 1882 r. nad fasadą wzniesiono wieżyczkę na sygnaturkę.

ARCHITEKTURA. Późnobarokowy jednonawowy halowy kościół zbudowany na planie prostokąta i nakryty wysokim dachem dwuspadowym. Fasada jest trójdzielna i rozczłonkowana zwielokrotnionymi pilastrami podtrzymującymi wydatny gzyms z belkowaniem. Na osi dolnej kondygnacji znajduje się portal wejściowy ujęty kolumnami i zamknięty falistym łukiem. Nad portalem umieszczony jest eliptyczny okulus a powyżej duże prostokątne okno w późnobarokowym obramieniu. W bocznych polach rozmieszone są podwójne rzędy okien o bogatych barokowych obramieniach i dekoracji stiukowej. Fasadę wieńczy szczyt z dużym oknem i przerwanym naczółkiem, ujęty po bokach spływami wolutowymi. Na dachu tuż za szczytem wznosi się ośmioboczna wieżyczka nakryta kopułką. Elewacje boczne podzielone są parami pilastrów z kompozytowymi kapitelami podtrzymującymi gzyms z belkowaniem. Pola między pilastrami powtarzają układ z bocznych pół fasady z podwójnymi rzędami okien. Wnętrze kościoła stanowi jednolitą przestrzeń nakrytą płaskim stropem i oświetloną dużymi oknami.

WYSTRÓJ I WYPOSAŻENIE WNĘTRZA. Sklepienie pokrywa wielkoformatowy rokokowy fresk o wymiarach około 42 x 16 metrów, który wykonał wybitny bawarski malarz Cosmas Damian Asam. Fresk łączy w sobie indywidualne perspektywy z perspektywą główną. W centralnym miejscu przedstawiona jest scena Zwiastowania, którą otaczają cztery znane wówczas kontynenty, wśród nich Ameryka, Azja i Afryka, będące miejscami pracy misyjnej jezuitów. W sferach peryferyjnych ukazani są m.in. Adam stojący pod rajskim drzewem, Mojżesz przed krzewem gorejącym oraz Dawid i Abraham. Późnobarokowy ołtarz główny został wykonany w 1763 r. przez Johanna Michaela Fischera z Dilingen, który włączył do niego wcześniejszy ołtarz barokowy z 1675 r., z czterema posągami patronów czterech wydziałów uniwersytetu: św. Kosmy (medycyna), św. Tomasza z Akwinu (teologia), św. Iwona (prawa) oraz św. Katarzyny (filozofii). W polu głównym ołtarza umieszczony jest obraz Zwiastowania NMP, namalowany przez Franza Geigera z Landshut. Na ścianach umieszczone są obrazy a pod nimi ustawione są stalle o bogatej dekoracji snycerskiej z 1748 r. W zakrystii przechowywany jest krzyż marszałka Tilly’ego oraz Turecka monstrancja, wykonana w 1708 r. przez złotnika J. Zeckela na pamiątkę zwycięstwa nad Turkami w bitwie morskiej pod Lepanto.

LITERATURA

Knaurs Kulturführer in Farbe München, opr. zb., Augsbug 1998
Siegfried H., Die Kirche Maria de Victoria [w:] https://www.ingolstadt.de/stadtmuseum/scheuerer/ing/mdv-kirc.htm

Ingolstadt, kościół Matki Bożej Zwycięskiej 

• Poprzedni artykuł
• Następny artykuł