Niemcy

Ingolstadt, kościół Najświętszej Marii Panny
Ingolstadt, Liebfrauenmünster

Lokalizacja:  Ingolstadt, Kreuzstrasse 1  (48.764354, 11.420276)
Budowa: 1425-1525
Architekt: Hans Rottaler, Erhard Heidenreich
Styl: późny gotyk

HISTORIA. Kościół został zbudowany w latach 1425-1525. Prace budowlane rozpoczęto w 1425 r. z fundacji księcia Ludwika VII Wittelsbacha, który chciał uczynić kościół miejscem swojego pochówku. W latach 1429-1439 wzniesiono chór z obejściem i otaczającymi go kaplicami. Do 1489 r. ukończono budowę zewnętrznych ścian całego kościoła oraz dolne partie wież zachodnich. W latach 1497-1504 kościół został nakryty sklepieniami przez mistrza budowlanego Hansa Rottalera. Po 1509 r. prace budowlane prowadził mistrz Erhard Heidenreich, który ukończył szczyt zachodni i dobudował nowe kaplice. W 1791 r. obie wieże nakryto hełmami.

ARCHITEKTURA. Gotycki kościół wzniesiony z cegły, posiada układ trójnawowej, ośmioprzęsłowej pseudobazyliki z niewyodrębnionym prezbiterium zakończonym obejściem. Pomiędzy przypory obejścia i naw bocznych wbudowane zostały kaplice. Od zachodu kościół poprzedzają dwie ukośnie ustawione wieże, co jest najwcześniejszym tego typu rozwiązaniem w europejskiej architekturze sakralnej. Na zewnątrz kościół opięty jest przyporami między którymi znajdują się duże czterodzielne okna ostrołukowe z maswerkami oświetlające nawę główną. Kaplice otaczające obejście i przylegające do naw bocznych przebite są niskimi ale szerokimi pięciodzielnymi oknami ostrołukowymi. Korpus nawowy nakrywa wspólny stromy dach dwuspadowy. Wieże zachodnie ukośnie ustawione w stosunku do korpusu są kwadratowe, podzielone na pięć kondygnacji, z których każda przebita jest dwudzielnymi ostrołukowymi oknami i nakryte barokowymi hełmami. Wewnątrz korpus nawowy nakrywają sklepienia sieciowe i gwiaździste wsparte na smukłych kolistych filarach opiętych spływającymi do posadzki służkami. Kaplice boczne nakryte są fantazyjnymi sklepieniami o różnorodnej sieci żeber tzw. powietrznych porośniętych roślinnością m.in. ciernistymi gałęziami z wiszącymi zwornikami.

WYPOSAŻENIE WNĘTRZA. W prezbiterium ustawiony jest ołtarz główny wykonany przez monachijskiego malarza Hansa Mielicha w 1572 r. z fundacji Albrechta V Wittelsbacha z okazji 100-lecia istnienia uniwersytetu w Ingolstadt. W głównym obrazie ołtarza fundator wraz z rodziną adorują Matkę Bożą z Dzieciątkiem. Po bokach ołtarza ustawione są XVI-wieczne stalle, także fundowane przez księcia Albrechta V. W prezbiterium znajduje się też wysokie kamienne sakramentarium z 2. połowy XIX w. W kościele zachowało się także kilka późnogotyckich ołtarzy. Na ścianach znajdują się liczne epitafia m.in.: brązowe epitafium Johanna Ecka (zm. 1543), profesora uniwersytetu w Ingolstadt i jednego z największych przeciwników Marcina Lutra; pastora Gabriela Gleisena (zm. 1478) oraz elektora Maksymiliana I Wittelsbacha (zm. 1651). Zachowały się też fragmenty witraży z początku XVI w., które zaprojektowali m.in Albrecht Dürer, Hans Suess von Klumbach oraz Hans Wertiger.

LITERATURA

Knaurs Kulturführer in Farbe München, opr. zb., Augsbug 1998
de la Riestra P., Kunstdenkmäler In Bayern. München, Ober-Niederbayern, Schwaben, Darmstadt 2013
Strona internetowa: https://www.historisches-lexikon-bayerns.de/Lexikon/Liebfrauenmünster,_Ingolstadt
Strona internetowa: https://www.muenster-ingolstadt.de/kirchen-kapellen/muenster/

Ingolstadt, kościół Najświętszej Marii Panny

• Poprzedni artykuł
• Następny artykuł