Lokalizacja: Braniewo, Świętokrzyska 10 (54.391062, 19.808011)
Budowa: 1722-1744
Styl:  barok

HISTORIA. Pierwszy drewniany kościół został zbudowany w tym miejscu pod koniec XVII w. Upamiętniał on cudowne wydarzenie z 1626 r. kiedy to żołnierze szwedzcy sprofanowali zawieszony na drzewie obraz Trójcy Świętej. Z trafionego kulami obrazu miała wypłynąć ciecz podobna do krwi. Obecny kościół zbudowany został w latach 1722-42 z inicjatywy jezuitów z Braniewa. Zakonnicy opiekowali się świątynią do 1780 r., czyli do momentu kasaty zakonu w Prusach Wschodnich. W 1923 r. kościół został przekazany niemieckim redemptorystom, którzy dobudowali budynki klasztorne. Po 1945 r. opiekę nad kościołem przejęli polscy redemptoryści.

ARCHITEKTURA. Barokowy kościół zbudowany na planie krzyża greckiego, którego ramiona wschodnie i zachodnie są nieco dłuższe. Nad kwadratową częścią środkową wznosi się kopuła z latarnią na tamburze, częściowo ukrytym pod dachami wielospadowymi. Ceglane elewacje zewnętrzne od południa przebite są oknami: w części prezbiterialnej oknem eliptycznym, w części centralnej dużym oknem o łuku odcinkowym i w części zachodniej oknem o łuku półkolistym. Okno w części centralnej ujęte jest dwoma półkolistymi wnękami z rzeźbami Chrystusa i nieznanej świętej, wykonanymi przez Jana Chrystiana Schmidta z Reszla poniżej znajduje się zamurowany portal wejściowy. Wewnątrz ramiona krzyża nakryte są sklepieniami kolebkowymi.

WYPOSAŻENIE WNĘTRZA jest jednolite późnobarokowe z czasu budowy kościoła w 2. ćwierci XVIII w. Ołtarz główny został wykonany w latach 1738-41 i znajduje się w nim obraz Tron Łaski z 1625 r. Dwa ołtarze boczne wykonał Jan Chrystian Schmidt z Reszla. Pozostałe elementy wyposażenia stanowią ambona i chór muzyczny.

LITERATURA

Łoziński J., Pomniki sztuki w Polsce, t. 2. Pomorze, wyd. Arkady
Strona internetowa: https://sankt.pl