Wenecja, kościół San Giorgio Maggiore
Venezia, chiesa San Giorgio Maggiore

Lokalizacja: Wenecja - Isola di Giorgio San Maggiore (45.429437, 12.343245)
Budowa: 1566 - 1610
Architekt: Andrea Palladio
Styl: renesansowy

HISTORIA. Z placu św. Marka i Piazzetty rozciąga się piękny widok na wyspę San Giorgio. W 982 r. przybyli na wyspę benedyktyni, którzy założyli tutaj klasztor. Położony na wyspie kompleks był długi czas jednym z ważniejszych ośrodków benedyktynów we Włoszech. Korzystne położenie nie uchroniło klasztoru przed zniszczeniem w czasie trzęsienia ziemi w 1223 r. Inna katastrofa dotknęła klasztor na początku XIX w., kiedy to został prawie doszczętnie ograbiony przez wojska napoleońskie. Wreszcie w 1806 r. benedyktyni opuścili wyspę San Giorgio. Obecny kościół zbudowany został według projektu wybitnego architekta, Andrea Palladio w latach 1566-1610 i jest uważany za jeden z piękniejszych kościołów Wenecji.

ARCHITEKTURA. Jest to kościół renesansowy, zbudowany na planie krzyża łacińskiego. Złożony jest z trójnawowego, bazylikowego korpusu z transeptem, którego ramiona zamknięte są półkoliście oraz z prezbiterium, również zamkniętego półkoliście. Nad skrzyżowaniem naw wznosi się kopuła. Wspaniała fasada została wykonana z białego marmuru istryjskiego i tworzą ją dwa przenikające się frontony. Środkowy, wyższy fronton o czterech dużych kolumnach, zwieńczony jest trójkątnym szczytem z posągami Zbawiciela i aniołów. Drugi front jest niższy i szerszy, zwieńczony jest tylko częściowo widocznym trójkątnym szczytem, co wywołuje wrażenie, że jest on cofnięty do tyłu. Kościół nakryty jest dachami dwuspadowymi nad nawą, transeptem i prezbiterium oraz dachami pulpitowymi nad nawami bocznymi. Ściany wewnątrz kościoła rozczłonkowane są półkolumnami na wysokich postumentach, wspierającymi gzyms z belkowaniem. Półkolumnom towarzyszą pary pilastrów, na których wsparte są półkoliste arkady międzynawowe. Wnętrze nakrywa sklepienie kolebkowe oraz kopuła wzniesiona nad skrzyżowaniem naw.

WYPOSAŻENIE WNĘTRZA. W prezbiterium znajdują się dwa duże obrazy wybitnego weneckiego malarza Jacopo Tintoretto: Ostatnia wieczerza i Zbieranie manny na pustyni. W kościele można też podziwiać inne obrazy, m.in. Madonnę z Dzieciątkiem i świętymi Sebastiano Ricci, czy Pokłon pasterzy Jacopo Bassano.

DZWONNCA. Przy kościele stoi smukła dzwonnica, która obecny wygląd zyskała w końcu XVIII w., kiedy została odbudowana po zawaleniu się w 1774 r. Wieńczy ją ostrosłupowy hełm z posągiem anioła.

LITERATURA

Kamiński M., Wenecja. Sztuka i architektura, wyd. Ullmann 2005
Knaurs Kulturführer in farbe Venedig Und Venetien, oprac. zb., Augsburg 1998

Wsiewołożska S., Wenecja, Warszawa 1993

Wenecja, kościół San Giorgio Maggiore

Inne kościoły w Wenecji opisane na stroniezabytkowekoscioly.net

Wenecja, bazylika San Marco
Wenecja, bazylika Santi Giovanni e Paolo
Wenecja, bazylika Santa Maria Gloriosa dei Frari
Wenecja, bazylika Santa Maria della Salute
Wenecja, kościół del Redentore
Wenecja, kościół Madonna dell'Orto
Wenecja, kościół San Geremia

Wenecja, kościół San Giorgio dei Greci
Wenecja, kościół San Giorgio Maggiore
Wenecja, kościół San Giovanni Battista in Bragora
Wenecja, kościół San Gregorio
Wenecja, kościół San Martino
Wenecja, kościół San Moisè
Wenecja, kościół San Rocco
Wenecja, kościół San Simeon Piccolo

Wenecja, kościół San Vidal
Wenecja, kościół San Zaccaria

Wenecja, kościół Santa Maria Assunta dei Gesuiti
Wenecja, kościół Santa Maria dei Dereliti
Wenecja, kościół Santa Maria dei Miracoli
Wenecja, kościół Santa Maria del Giglio
Wenecja, kościół Santa Maria del Rosario
Wenecja, kościół Santa Maria della Pieta

Wenecja, kościół Santa Maria di Nazareth
Wenecja, kościół Santa Maria Formosa
Wenecja, kościół Santa Maria Presentazione
Wenecja, kościół Santo Stefano