małopolskie
Lokalizacja: Zakopane, Droga Oswalda Balzera (49.284274, 20.001476)
Budowa: 1904-06
Architekt: Stanisław Witkiewicz
Styl: zakopiański
HISTORIA. Przy drodze z Zakopanego do Morskiego Oka położona jest kaplica Najświętszego Serca Pana Jezusa. Świątynia został wzniesiona w latach 1904-06 według projektu Stanisława Witkiewicza, twórcy stylu zakopiańskiego. Fundatorem kaplicy był Witold Uznański. Kaplica obecnie pełni funkcję kościoła filialnego parafii w Toporowej Cyrhli.
ARCHITEKTURA. Kaplica wzniesiona z drewna w stylu zakopiańskim w konstrukcji zrębowej. Złożona jest z nawy oraz niewielkiego prostokątnego prezbiterium. Posadowiona jest na wysokim kamiennym podmurowaniu wyrównawczym ze schodami i tarasem. Ściany kaplicy nie zostały oszalowane, w górnej kondygnacji rozmieszczone są półkoliste okna, zaś w dolna kondygnacja otoczona jest arkadowymi podcieniami. Kaplica nakryta jest stromym dachem dwuspadowym, pobitym gontem i zwieńczonym wieżyczką na sygnaturkę. Nad wejściem w nakrytej dwuspadowym dachem kapliczce umieszczona jest rzeźba Chrystusa Frasobliwego, dzieło Janosa z Dębna Podhalańskiego.
WYSTRÓJ I WYPOSAŻENIE WNĘTRZA. W oknach prezbiterium znajdują się dwa witraże z herbami Polski i Litwy wykonane według projektu Stanisława Witkiewicza. Ołtarz główny także zaprojektowany przez Witkiewicza został wykonany w Szkole Przemysłu Drzewnego w Zakopanem. Późniejsze bo z lat 50-tych XX w. są dwa ołtarze boczne Matki Bożej i św. Józefa. Stacje drogi krzyżowej malowane na szkle przez Jana Jachimiaka, rzeźbiony w drewnie dębowym żyrandol.
LITERATURA
Chrzanowski T., Kornecki M., Sztuka Ziemi Krakowskiej, Kraków 1982
Kościoły drewniane Karpat i Podkarpacia, opr. zb., Pruszków 2001
Krasnowolski B., Leksykon zabytków architektury Małopolski, Warszawa 2013
