Węgry
Miszkolc, kościół Wniebowzięcia NMP, minorytów
Marek SztorcMiskolc, Minorita templom (Nagyboldogasszony-templom)
Lokalizacja: Miszkolc, Hősök tere 5, 48.105533, 20.784817
Budowa: 1749-1763
Architekt: Giovanni Battista Carlone
Styl: późny barok
HISTORIA. Od XV w. na tym miejscu istniał gotycki kościół NMP. Starania o zgodę na budowę obecnego kościoła minoryci rozpoczęli w 1728 r. Prace budowlane rozpoczęto w 1729 r. a autorem projektu był włoski architekt Giovanni Battista Carlone. Budowę kościoła wsparł finansowo arcybiskup Egeru Gábor Erdődy, który już w 1736 r. poświęcił ołtarz główny. Konsekracja kościoła nastąpiła w 1743 r. ale prace budowlane trwały jeszcze do roku 1760. W czasie wielkiego pożaru Miszkolca w 1843 r. kościół został poważnie uszkodzony i przez następne lata był restaurowany według pierwotnych projektów.
ARCHITEKTURA. Późnobarokowy kościół złożony z trójprzęsłowego korpusu i dwuprzęsłowego prezbiterium, zamkniętego ścianą prostą. Korpus nawowy poprzedza okazała dwuwieżowa fasada z wysuniętą do przodu częścią środkową. Wysokie na 56 metrów wieże są kwadratowe, podzielone na cztery kondygnacje i nakryte baniastymi hełmami. Trójosiowa część środkowa rozczłonkowana jest pilastrami i podzielona gzymsami na dwie kondygnacje, zwieńczone ujętym spławami falistym szczytem. W konchowych wnękach fasady umieszczone są posągi śś. Klary i Elżbiety w dolnej kondygnacji, Franciszka z Asyżu i Antoniego z Padwy w kondygnacji górnej, zaś w szczycie przedstawienie Immaculaty (Niepokalanie Poczętej). Elewacje boczne o podziałach ramowych, przeprute oknami o łukach segmentowych. Nawę główną i prezbiterium nakrywają dachy dwuspadowe a nad nawami bocznymi dachy jednospadowe. Ściany nawy głównej rozczłonkowane są parami pilastrów a w prezbiterium pojedynczymi pilastrami. Nawy boczne otwarte są da nawy głównej półkolistymi arkadami. Nawa główna i prezbiterium nakryte są sklepieniami kolebkowym na gurtach.
WYPOSAŻENIE WNĘTRZA. Do naszych czasów nie przetrwał ołtarz główny, zastąpiony w 1818 r. obecnym klasycystycznym. Wśród istniejących ołtarzy najcenniejszy jest późnobarokowy ołtarz św. Franciszka z 1744 r. Warto tez zwrócić uwagę na rokokową ambonę z niezwykle bogatą dekoracją snycerską, wykonaną w 1758 r. przez Ágostona Piringera.
LITERATURA
Szwajdo J., Węgry. Przewodnik krajoznawczy, wyd. BOSZ, 2014
Strona internetowa: http://www.templom.hu/phpwcms/index.php?id=14,413,0,0,1,0