Poznań, kościół św. Jana Vianney

Lokalizacja: Poznań, ul. Podlaska 10 (52.425769, 16.900142)
Budowa: 1928-30
Architekt: Stanisław Mieczkowski
Styl: modernizm, neoklasycyzm

HISTORIA. Kościół zbudowany został w latach 1928-30 według projektu Stanisław Mieczkowskiego. Konsekracji kościoła dokonał w lipcu 1930 r. prymas Polski kardynał August Hlond. W 1941 r. Niemcy zamknęli kościół i zamienili go na magazyn. W 1945 r. kościół został poważnie uszkodzony, zniszczeniu uległo też wyposażenie i witraże.

ARCHITEKTURA. Modernistyczny kościół o cechach neoklasycyzmu, złożony z centralnej nawy z obejściem oraz niewielkiego wielobocznie zamkniętego prezbiterium. Nawę nakrywa kopuła z ażurową latarnią, posadowiona na wysokim tamburze, przebitym naprzemiennie prostokątnymi oknami i ślepymi płycinami. Obejście nawy nakrywa dzwonowaty dach a ściany rozczłonkowane są podziałami ramowymi i dużymi oknami o łukach odcinkowych. Prezbiterium także nakrywa kopuła z ażurową latarnią. Fasada kościoła posiada formę sześciokolumnowego portyku, którego korynckie kolumny dźwigają proste belkowanie. W trzech środkowych polach między kolumnami znajdują się prostokątne wejścia a nad nimi okulusy. Boczne wejścia do kościoła ujęte są płytkimi portykami, wspartymi na dwóch parach kolumn dźwigających trójkątne frontony. Wewnątrz nawa otwarta jest do obejścia półkolistymi arkadami, wspartymi na prostych filarach. Prezbiterium oddziela arkada o łuku odcinkowym.

WYSTRÓJ I WYPOSAŻENIE WNĘTRZA. Najciekawsze elementy wystroju wnętrza to ołtarze boczne z obrazami Matki Bożej Królowej Polski oraz Chrystusa Miłosiernego. W oknach prezbiterium umieszczone są też trzy witraże przedstawiające scenę Ostatniej Wieczerzy oraz św. Wojciecha i św. Jana Vianney wykonane w 1976 r. przez Marię Powalisz-Bardońską.

LITERATURA

Burno F., Świątynie nowego państwa. Kościoły rzymskokatolickie II Rzeczpospolitej, Warszawa 2012
Strona internetowa: https://www.jmv.archpoznan.pl (dostęp 29.07.2022)

Poznań, kościół św. Jana Vianney