Rzym, kościół Santa Maria di Loreto
Rzym, kościół Matki Bożej z Loreto
Roma, chiesa di Santa Maria di Loreto

Lokalizacja: Rzym - Trevi, Piazza della Madonna di Loreto 26 (41.895978, 12.483697)
Budowa: 1507-34, 1565-73
Architekci: Antonio da Sangallo

Styl: barok

Kościół Santa Maria di Loreto położony jest w samym centrum Rzymu, w bezpośrednim sąsiedztwie Pałacu Weneckiego i Kolumny Trajana. Obok znajduje się też kościół Santissimo Nome di Maria al Foro Traiano z bliźniaczą kopułą.

HISTORIA. W 1500 r. rzymski cech piekarzy (Solidazio dei Fornari) uzyskał od papieża Aleksandra VI małą kapliczkę. Po jej zburzeniu w 1507 r. Donato Bramante rozpoczął budowę obecnego kościoła. Prace jednak wkrótce przerwano i kontynuował je dopiero od lat 20-tych Antonio da Sangallo Młodszy, który uważany jest za autora projektu kościoła. W 1534 r. Sangallo ukończył dolną część świątyni, którą nakryto prowizorycznym dachem. Ostatnim etapem było wzniesienie kopuły w latach 1565-73 przez Giacomo del Duca.

ARCHITEKTURA. stanowi połączenie cech manieryzmu i wczesnego baroku. Z dolnej renesansowej kondygnacji wzniesionej na planie kwadratu wyrasta sześcioboczny tambur nakryty kopułą z wydatną latarnią. Elewacje dolnej kondygnacji rozwiązane są w prawie identyczny sposób. Podzielone są parami pilastrów, na trzy pola. W środkowych polach mieszczą się portale wejściowe, nakryte trójkątnymi lub segmentowym naczółkami i ujęte w bocznych polach półkolistymi konchami. Nad wschodnim portalem umieszczona jest rzeźba Madonny z małym Jezusem, wiązana z osobą Andrei Sansovino lub jego szkołą. Elewacje wieńczy wydatny gzyms z belkowanie przedzielony w środkowych częściach przerwanym przyczółkiem. Ośmioboczny tambur w narożnikach opięty jest lizenami, pola tamburu wypełnione są na przemian oknami i półkolistymi wnękami. Kopuła przepruta jest u nasady dużymi okrągłymi otworami rozświetlającymi jej wnętrze. Wieńczy ją dość dużych rozmiarów ażurowa latarnia przepruta półkolistymi otworami. Z południowo-zachodniego narożnika kościoła wyrasta smukła wieżyczka nakryta kopułką. Nawa wewnątrz ma plan ośmioboku, który otwiera się półkolistymi arkadami na cztery płytkie nisze ołtarzowe umieszczone w narożnikach. Całość nakrywa kopuła. Prezbiterium jest prostokątne zamknięte ścianą prostą i nakryte sklepieniem beczkowym. Ściany wewnątrz są podzielone pilastrami wspierającymi gzyms oddzielający tambur kopuły.

WYPOSAŻENIE WNĘTRZA. W ołtarzu głównym umieszczony jest obraz Matki Bożej z Loreto pochodzący z XVI w. Ważnym zabytkiem rzeźby barokowej jest pomnik św. Zuzanny wykonany między rokiem 1630-33 przez flamandzkiego rzeźbiarza działającego we Włoszech François Duquesnoy. W jednej z wnęk warto obejrzeć mozaikę przedstawiającą św. Katarzynę Aleksandryjską, którą wykonał w 1554 r. Paolo Rossetti.

LITERATURA

Sztuka baroku, pod. red. R. Tomana, wyd. Konemann 2000
Strona internetowa:http://it.wikipedia.org/wiki/Chiesa_di_Santa_Maria_di_Loreto_%28Roma%29

Rzym, kościół Santa Maria di Loreto

Inne kościoły w Rzymie

Rzym, bazylika św. Piotra
Rzym, bazylika Santa Maria Maggiore
Rzym, kościół Il Gesu
Rzym, kościół Sant'Agnese in Agone
Rzym, kościół Santa Maria in Vallicella
Rzym, kościół Santa Maria sopra Minerva
Rzym, kościół Santa Maria del Popolo
Rzym, kościół Santa Maria della Pace
Rzym, kościół Santi Luca e Martina
Rzym, kościół Santa Maria dei Miracoli
Rzym, kościół Santa Maria in Traspontina
Rzym, kościół Santa Maria in Montesanto
Rzym, kościół Santissimo Nome di Maria al Foro Traiano
Rzym, kościół Santa Maria ad Martyres (Panteon)
Rzym, kościół Sant'Anna dei Palafrenieri