Włochy
Lukka, kościół San Cristoforo
Marek SztorcLukka, kościół San Cristoforo
Lucca, chiesa di San Cristoforo
Lukka, kościół św. Krzysztofa
Lokalizacja: Lukka, Via Fillungo 6 (43.842910, 10.504360)
Budowa: XII w.
Styl: romanizm
HISTORIA. Kościół był po raz pierwszy wzmiankowany w 1053 r., kiedy to stał się siedzibą kupieckiej organizacji Università dei Mercanti, która nadzorowała handel jedwabiem. Obecny kształt kościół uzyskał w wyniku przebudowy dokonanej w XII w. Przyjmuje się, że budowniczym światyni był Mistrz Diotisalvi, który wzniósł baptysterium przy katedrze w Pizie. Kolejna przebudowa kościoła miała miejsce w XIV w., w tym czasie wykonano rozetę i fryzy arkadkowe na fasadzie oraz nowe sklepienia we wnętrzu. W latach 1939-40 przeprowadzono gruntowną renowację kościoła usuwając barokowe ołtarze i XV-wieczne sklepienia. Odtąd kościół stał się miejscem upamiętnienia włoskich żołnierzy poległych w czasie II wojny światowej.
ARCHITEKTURA. Romański kościół złożony z wydłużonego, trójnawowego, bazylikowego korpusu zakończonego półkolistą apsydą. Do północno-wschodniego narożnika kościoła dobudowana jest wysoka kampanila.
Fasada jest dwukondygnacjowa i pokryta okładziną z białego i szarego wapienia. Po środku pięciodzielnej, dolnej kondygnacji znajduje się okazały portal, którego wykonanie przypisuje się Mistrzowi Guidetto. Portal ujęty jest uskokowymi kolumnami zwieńczonymi bogato zdobionymi kapitelami i nakryty architrawem o motywach roślinnych oraz półkolistymi łukami archiwolt z niewielką rozetą w tympanonie. Boczne pola fasady rozczłonkowane parami ślepych półkolistych arkad rozdzielonych półkolumnami z także bogato zdobionymi kapitelami. W skrajnych polach umieszczone są niewielkie prostokątne portale wejściowe, nakryte półkolistymi lunetami. Górna kondygnacja fasady jest trójdzielna, z dużą rozetą z maswerkiem w środkowym polu zwieńczonym trójkątnym szczytem i półszczytami w bocznych polach. Środkowy szczyt i boczne półszczyty zwieńczone są fryzem z ostrołukowych arkadek.
Ściany nawy głównej przebite są wąskimi i wydłużonymi oknami zamkniętymi półkoliście. Nawę główną nakrywa dach dwuspadowy, nad nawami bocznymi dachy jednospadowe. Wewnątrz wydłużony korpus nawowy rozczłonkowana jest prostokątnymi filarami, wspierającymi półkoliste arkady, które wydzielają nawy boczne od nawy głównej. Nawa główna jak i nawy boczne nakryte są otwartą drewnianą więźbą dachową.
Kampanila zbudowana jest na planie nieregularnego czworoboku, w dwóch górnych kondygnacjach przebita półkolistymi otworami okiennymi i nakryta spłaszczonym daszkiem czterospadowym.
WYSTRÓJ WNĘTRZA. Na ścianach kościoła zawieszone są marmurowe tablice z nazwiskami żołnierzy włoskich i mieszkańców Lukki poległych w czasie II wojny światowej.
LITERATURA
Knaurs Kulturführer in Farbe, Florenz und Toskana, Augsburg 1998
Strona internetowa: : https://www.visittuscany.com/it/attrazioni/la-chiesa-di-san-cristoforo-a-lucca/
Lukka, kościół San Cristoforo
