Wenecja, kościół Santa Maria di Nazareth

Szczegóły: | Odsłony: 798

Wenecja, kościół Santa Maria di Nazareth
Venezia, chiesa Santa Maria di Nazareth
Venezia, chiesa degli Scalzi

Lokalizacja: Wenecja – Cannaregio, Calle Carmelitani 54 (45.441408, 12.322011)
Budowa: 1660-1689
Architekt: Baldassare Longhena
Styl: barokowy

HISTORIA. Kościół został zbudowany w latach 1660-1689 dla karmelitów bosych, którzy przybyli do Wenecji w 1633 r. Autorem projektu kościoła jest wenecki architekt Baldassare Longhena, który nadzorował prace budowlane do 1673 r. Fasadę zaprojektował Giuseppe Sardi i powstała ona w latach 1672-1680 z funduszy, które dostarczył Gerolamo Cavazza. W kościele został pochowany Lodovico Manin, ostatni doża wenecki pozbawiony władzy przez Napoleona w 1797 r. Kasata zakonu karmelitów miała miejsce w 1810 r. Zabudowania klasztorne rozebrano na potrzeby budowy dworca kolejowego w Wenecji. W 1915 r. na kościół spadła bomba zrzucona przez austriacki samolot, niszcząc bezpowrotnie fresk autorstwa Gianbattisty Tiepolo.

ARCHITEKTURA. Barokowy kościół złożony jest z szerokiej nawy ujętej po bokach rzędami połączonych ze sobą kaplic oraz węższego i krótkiego prezbiterium. Środkowe kaplice są znacznie szersze i wyższe od pozostałych i tworzą formę ramion krzyża. Fasada kościoła podzielona jest na dwie kondygnacje i rozczłonkowana parami kolumn na wysokich cokołach. Po środku dolnej pięciodzielnej kondygnacji znajduje się duży portal wejściowy zamknięty łukiem półkolistym. W bocznych polach rozmieszczone są cztery wnęki mieszczące posągi świętych. Kondygnacja górna jest trójdzielna i ujęta spływami, po środku znajduje się duża półkolista wnęka z posągiem Matki Bożej z Dzieciątkiem. Fasadę wieńczy trójkątny szczyt z herbem rodu Cavazza z posągiem Chrystusa. Rzeźby na fasadzie wykonał głównie Bernardo Falconi. Elewacje nawy głównej podzielone są łukami wspartymi na przyporach wciągniętych do wnętrza. Między przyporami rozmieszczone są duże okna termowe. Nawę, prezbiterium i środkowe kaplice nakrywają dachy dwuspadowe, pozostałe kaplice nakryte są dachami jednospadowymi. Ściany wewnątrz kościoła opięte są pilastrami dźwigającymi wydatny gzyms z belkowaniem. Nawa otarta jest do kaplic bocznych półkolistymi arkadami. Nawę nakrywa sklepienie zwierciadlane, nad prezbiterium pozorna kopuła.

WYSTRÓJ I WYPOSAŻENIE WNĘTRZA. Kościół posiada bogatą dekorację rzeźbiarską i malarską. Pierwotnie na sklepieniu nawy znajdował się fresk, którego autorem był Giambattista Tiepolo. Powstałe w latach 1743-45 malowidło przedstawiało Przeniesienie Domku Loretańskiego i było największym freskiem tego wybitnego weneckiego malarza. Freski Tiepolo zachowały się w kaplicach bocznych, m.in. Apoteoza Świętej Teresy w z 1725 r. i Chrystus w Ogrojcu z 1732. W prezbiterium ustawiony jest barokowy ołtarz główny, w formie baldachimu wspartego na ośmiu kręconych kolumnach. Między kolumnami znajduje się okazałe tabernakulum a w zwieńczeniu ołtarza umieszczona jest ogromna korona. W kaplicach znajdują się barokowe ołtarze posiadające bogata dekorację rzeźbiarską.

LITERATURA

I Carmelitani Scalzi a Venezia. La chiesa di Santa Maria di Nazareth e il brolo del convento: https://www.consorziovinivenezia.it/editoria/Carmelitani_guida%20ITA.pdf
Knaurs Kulturführer in farbe Venedig Und Venetien, oprac. zb., Augsburg 1998
Strona internetowa: http://churchesofvenice.com/cannaregio2.htm#scalzi

Wenecja, kościół Santa Maria di Nazareth