Wilno, kościół śś. Jakuba i Filipa

Lokalizacja: Wilno - Łukiszki, Vasario 16-osios g. 11 (54.690817, 25.272106)
Budowa: 1690-1737, 1743-47
Styl: późny barok

HISTORIA. Pierwotny drewniany kościół został ufundowany w 1624 r. przez kasztelana smoleńskiego Jerzego Litawora Chreptowicza, który sprowadził także dominikanów do posługi duszpasterskiej. W 1655 r. kościół został zniszczony w czasie najazdu na Litwę wojsk moskiewskich. Następnie został odbudowany z fundacji m.in. Kazimierza Jana Sapiehy hetmana wielkiego litewskiego i wojewody wileńskiego. Obecny kościół został zbudowany w latach 1690-1737, następnie w latach 1743-47 dostawiono fasadę. W XVIII w. dobudowano do kościoła barokową kaplicę św. Jacka. W 1844 r. po kasacie klasztoru dominikanów kościół stał się świątynią parafialną. W okresie sowieckim kościół został zamknięty i urządzono w nim stację pogotowia ratunkowego. W 1990 r. kościół został zwrócony katolikom.

ARCHITEKTURA. Późnobarokowy kościół złożony jest z krótkiego prezbiterium zamkniętego półkolistą apsydą i obszernej dwuprzęsłowej nawy poprzedzonej szeroką fasadą. Fasada jest pięciodzielna i dwukondygnacjowa oraz podzielona pilastrami. Z bocznych pól fasady wyrastają dwie kondygnacje wież o ściętych narożnikach i nakryte spłaszczonymi hełmami. Środkową część fasady wieńczy szczyt nakryty trójkątnym naczółkiem i ujęty spływami wolutowymi. Poniżej na osi portal wejściowy z tablicą inskrypcyjną a nad nim dwa duże okna zamknięte łukami odcinkowymi. Boczne elewacje kościoła o podziałach ramowych, przebite są oknami o łukach odcinkowych. Prezbiterium i nawa nakryte są dachami dwuspadowymi. Wewnątrz ściany kościoła podzielone są pilastrami podtrzymującymi obiegający gzyms z belkowaniem. Nawę i prezbiterium nakrywają sklepienia kolebkowe z lunetami na gurtach

WYPOSAŻENIE WNĘTRZA. Mimo dewastacji w okresie sowieckim w kościele zachowała się część późnobarokowego wyposażenia z 2. połowy XVIII w.: kilka ołtarzy, ambona oraz prospekt organowy. W ołtarzu głównym kościoła umieszczony jest łaskami słynący obraz Matki Bożej z Dzieciątkiem. Na ścianach zachowało się kilka tablic epitafijnych, m.in. doktora Hipolita Jundziłła oraz księdza Stanisława Iszora, straconego w 1863 r. na Łukiszkach za odczytanie z ambony odezwy powstańczej.

LITERATURA

Kłos J., Wilno. Przewodnik krajoznawczy, Wilno 1937
Krajewski J., Wilno i okolice. Przewodnik, Pruszków 2013
Osip-Pokrywka Mirosław i Magdalena, Leksykon zabytków kresów północnowschodnich, wyd. Arkady, Warszawa 2015

Wilno, kościół śś. Jakuba i Filipa


Inne kościoły Wilna

Wilno, katedra śś Stanisława i Władysława
Wilno, kościół śś. Jana Chrzciciela i Jana Ewangelisty
Wilno, kościół św. Piotra i Pawła
Wilno, kościół św. Ducha, dominikanów
Wilno, kościół św. Teresy, karmelitów
Wilno, kościół św. Kazimierza, jezuitów
Wilno, kościół śś. Franciszka i Bernardyna, bernardynów
Wilno, kościół św. Anny
Wilno, kościół św. Katarzyny
Wilno, kościół Serca Jezusa, trynitarzy
Wilno, kościół Serca Jezusowego, wizytek
Wilno, kościół Wszystkich Świętych, karmelitów
Wilno, kościół Wniebowstapienia Pańskiego, misjonarzy
Wilno, kościół św. Rafała