Wiedeń, kościół Nawiedzenia NMP, sajezjanek
Wien, kirche Mariä Heimsuchung, Salesianerinnenkirche

Lokalizacja: Wiedeń - Landstraße, Rennweg 10 (48.195996, 16.381668)
Budowa: 1717-1730
Architekt: Donato Felice d'Allio
Styl: barok

HISTORIA. Przy Renweg, tuż obok wejścia do Dolnego Belwederu usytuowany jest zespół klasztorny salezjanek, zwanych częściej wizytkami. Jego fundatorką była Amelia Wilhelmina, wdowa po cesarzu Józefie I. Cesarzowa potrzebowała miejsca gdzie mogłaby w spokoju spędzić ostatnie lata życia, chciała też aby klasztor stał się miejscem nauki dla dziewcząt ze zubożałej arystokracji. Centralną budowlą zespołu jest piękny barokowy kościół wzniesiony w latach 1717-30 według projektu architekta Donato Felice d'Allio.

ARCHITEKTURA. Kościół składa się eliptycznej nawy ujętej płytkimi kaplicami oraz krótkiego prezbiterium i przedsionka na osi. Dominującym akcentem kościoła jest kopuła z latarnią, wysoka na 48 metrów. Została umieszczona na wysokim tamburze przeprutym dużymi, zamkniętymi półkoliście oknami. Fasada frontowa kościoła przedzielona jest wydatnym gzymsem na dwie kondygnacje. W środkowej części dolnej kondygnacji znajduje się portal wejściowy, nakryty przerwanym naczółkiem oraz duże okno zamknięte półkoliście. W bocznych polach wydzielonych parami pilastrów znajdują się po dwa okna rozmieszczone jedno nad drugim. W górnej kondygnacji duże prostokątne okno po środku, nakryte przerwanym naczółkiem. Po bokach pary pilastrów dźwigające tympanon zwieńczony rzeźbą NMP. Całość ujęta spływami wolutowymi z rzeźbami śś. Augustyna i Hieronima. Wnętrze nawy rozczłonkowane jest półkolistymi arkadami otwartymi do kaplic, prezbiterium i przedsionka. Filary arkad opięte są pilastrami korynckimi wspierającymi wydatny gzyms z belkowaniem, obiegający całe wnętrze. Powyżej gzyms konsolkowy, wydzielający tambur kopuły. Wnętrze kopuły ozdobione jest malowaną sceną Wniebowzięcia, którą wykonał w latach 1725-27 Giovanni Antonio Pellegrini.

WYSTRÓJ I WYPOSAŻENIE WNĘTRZA. Wyposażenie kościoła jest barokowe i pochodzi przeważnie z 1. połowy XVIII w. W ołtarzu głównym umieszczony jest obraz Nawiedzenia, namalowany w 1719 r. przez Antonio Bellucciego. W lewym ołtarzu bocznym obraz Opłakiwania z 1719 r., autorstwa Victora Honore Janssensa.  W ołtarzu po prawej stronie obraz św. Franciszka Salezego z 1. połowy XVIII w. W ołtarzach bliżej wejścia znajdują się obrazy: Chrystusa przekazującego klucze św. Piotrowi, który namalował Giovanni Antonio Pellegrini oraz Noli me tangere, wykonany przez Julie Mihes-Primissera w 1856 r. Całości wyposażenia dopełnia barokowa ambona z końca 1. ćwierci XVIII w. Warto dodać, że cesarzowa Amelia Wilhelmina (zm. 1742) została pochowana w krypcie pod ołtarzem głównym.

LITERATURA

Gostyński W., Wiedeń. Przewodnik, Warszawa 1985
Koch W., Style w architekturze, Warszawa 1996
Nowak M., Czerwińska B., Wiedeń. Przewodnik, wyd. ExpressMap 2013
Strona internetowa: http://www.salesianerinnen.at/ (dostęp 26.09.2016)
Strona internetowa: https://www.wien.gv.at/wiki/index.php?title=Salesianerinnenkirche (dostęp 26.09.2016)

Wiedeń, kościół salezjanek

Kościoły w Wiedniu opisane na stroniezabytkowekoscioly.net

Wiedeń, katedra św. Szczepana
Wiedeń, kościół św. Karola Boromeusza
Wiedeń, kościół am Hof
Wiedeń, kościół augustianów
Wiedeń, kościół dominikanów

Wiedeń, kościół jezuitów
Wiedeń, kościół kapucynów
Wiedeń, kościół Maria am Gestade
Wiedeń, kościół Mariahilf
Wiedeń, kościół Matki Bożej Zwycięskiej
Wiedeń, kościół minorytów
Wiedeń, kościół paulinów
Wiedeń, kościół pijarów
Wiedeń, kościół salezjanek
Wiedeń, kościół szkocki
Wiedeń, kościół Trójcy Przenajświętszej
Wiedeń, kościół wotywny
Wiedeń, kościół św. Józefa na Kahlenbergu
Wiedeń, kościół św. Karola Boromeusza na Cmentarzu Centralnym
Wiedeń, kościół św. Michała
Wiedeń, kościół św. Piotra